توانمندسازي کارکنان سازمان در گرو نظام پيشنهادها (بخش اول)

در دنياي رقابتي و پرنوسان امروزي، نيروي انساني بيشتر از هر زماني ارزش و نقش خود را در پيشبرد اهداف و محقق کردن خواسته‌هاي سازماني اثبات کرده است. امروزه ديگر بر هيچ جامعه و سازماني پوشيده نيست که نيروي انساني مهم‌ترين عامل در حل مسائل، ايجاد دانش، تکنولوژي، روش، محصول و خدمات جديد است. توفيق و ماندگاري سازمانها در گرو دانش و مهارت انساني است. هرچه اين نيرو کارآمدتر، باانگيزه‌تر بوده و از دانش و تخصص روز برخوردار باشد قابليت تطبيق و سازگاري سازمان را با محيط متغير و غيرقابل پيش بيني بيشتر مي‌کند.

کيفيت و توانمندسازي سرمايه انساني، مهمترين عامل بقاء و حيات يک سازمان است. توانمندسازي ظرفيت‌هاي بالقوه‌اي را براي بهره‌برداري از سرچشمه تواناييهاي انساني، که از آن استفاده کامل نمي‌شود و در اختيار مي‌گذارد.

در يک سازمان توانمند، کارکنان نيروي محرکه اصلي به شمار مي‌روند، اين کارکنان هستند که با احساس هيجان، مالکيت، افتخار و احساس مسئوليت بهترين ابداعات و افکار خود را خلق و پياده سازي مي‌کنند.

توانمندسازي چيست؟

توانمندسازي کارکنان يکي از ابزارها و استراتژي‌هاي مديريتي مؤثر جهت افزايش بهره‌وري کارکنان و استفاده و بهره‌گيري حداکثري و بهينه از ظرفيت‌ها و توانايي‌هاي فردي و گروهي آنها در راستاي تحقق اهداف سازماني است.

در فرآيند توانمندسازي، بايستي با آموزش‌هاي کافي در زمينه تخصصي و کاربردي کارکنان، حمايت و ايجاد حس اعتماد به نفس در آنها، احساس توانايي و تسلط بر فعاليت را در کارکنان ايجاد کرد.

به اعتقاد شولتز، توانمندسازي عبارت است از« مشارکت کامل کارکنان و مديران در تصميم گيري». توانمندسازي حاصل و برآينده سه جريان اصلي در مديريت سازمان است:

الف) ميزان تمايل مديران به سطح مشارکت (مديريت مشارکتي)

ب) حدود واگذاري اختيارات به زيردستان (تنوين اختيار)

ج) پاداشي که به کارکنان در ازاي موفقيت در انجام وظايفشان پرداخت مي‌شود (پاداش مبتني بر عملکرد)

در فرآيند توانمندسازي و تحقق اين امر عوامل و چالش‌هاي داخلي و خارجي سازمان نقش زيادي دارند. چالش‌هاي خارجي شامل افزايش شتاب تغييرات، محيط رقابتي، انتظارات جديد مخاطبان، طرحها و برنامه‌ها و شرايط اجتماعي است. چالش‌هاي داخلي بيشتر بر حفظ و نگهداري نيروي انساني موجود، افزايش سطح انگيزش، رشد و شکوفايي استعدادها و مهارتهاي کارکنان تأکيد دارد.

توانمندسازي پديده مهارتي نيست که با اعمال فشار مديران و دستورالعمل‌ها محقق شود، بلکه فرآيندي است که مستلزم وجود انگيزه‌هاي دروني و بيروني، پذيرش فرهنگ توانمندسازي و مشارکت داوطلبانه کارکنان است.

ادامه دارد ...

« و من الله التوفيق وَ عليه التکلان »

چهارشنبه 27 شهريور 1392 - 8:44

از اين نويسنده يا گزارشگر

*نام:
*ايميل:
نظر شما:

* اختياری