محرم نداي حسين شهيد است و بس

محرم امسال هم مانند سال‌هاي پيش با عزاداري‌ها و صداي سنج و طبل و مرثيه آغاز شد. ناله‌ها، ضجه‌ها و يادآوري فاجعه مظلوميت حسين(ع)، فرزندان او و يارانش داغ شيعه را تازه كرد. اما به راستي هدف خون اباعبدالله(ع) و يارانش چه بود؟ مگر نه اين بود كه آزادگي را به شيعيان بياموزد. مگر نه اين بود كه فرزندان اين سرزمين آموخته بودند و يكي از بزرگترين دلايلي كه باعث شد وجبي از خاك خود را به دست دشمن ندهيم همين آزادگي و شور و حرارت محرمي و عاشورايي بود.

محرم يعني انسانيت، بيداري، هوشياري، مسلماني، قدرت، اخلاق، ايمان، عشق.

شايد بهتر باشد در كنار همه عزاداري‌ها و صداهاي عاشورايي به فلسفه عاشورا بيشتر بينديشيم و راه‌هاي درك عميق‌تر را در محرم و محرميان بيابيم و چه بهتر در اين راه خودسازي را پيشه كنيم. بينديشيم كه محرم در اين سال‌ها به ما چه داده است.

محرم همين جمله‌ها و مقالات و اشارات نيست. محرم تنها فرياد مرثيه و طبل و خاك بر سر ريخته شب‌زنده‌داران نيست؛ محرم نداي حسين شهيد است و بس.

شنبه 5 آذر 1390 - 14:27

از اين نويسنده يا گزارشگر

*نام:
*ايميل:
نظر شما:

* اختياری